Jakobusfestwoche
de IIIa die infra octavam Scti Jacobi

SANTIAGO, APÓSTOLO,
PATRÓN DE GALICIA E DE ESPAÑA

Solemnidade

Antífona de entrada Cf. Mt 4, 18.

Unha vez, cando camiñaba Xesús pola beira do mar de Galilea, viu a Santiago, o do Zebedeo, e o seu irmán, Xoán, que estaban atando as redes, e chamounos.

Oración colecta

Deus todopoderoso e eterno,
ti quixeches que o noso Patrón Santiago
fose o primeiro dos apóstolos en da-la vida polo Evanxeo.
Polo seu martirio fai medra-la fe da túa Igrexa
e mantena firme en España, pola súa intercesión,
deica a fin dos tempos.
Polo noso Señor Xesucristo, teu Fillo,
que vive e reina contigo na unidade do Espírito Santo
por sempre eternamente.
Amén.

PRIMEIRA LECTURA

O rei Herodes fixo decapitar a Santiago

Lectura do libro dos Feitos dos apóstolos
4, 33; 5, 12. 27-33; 12, 2

Naqueles días, os apóstolos, con gran poder, daban testemuño da resurrección do Señor Xesús, todos eles eran ben considerados e facían moitos sinais e prodixios entre o pobo.
Levados á presencia do Sanedrín, o xefe dos sacerdotes interrogounos:
--«Expresamente vos mandamos que non ensinasedes nese nome, e vós enchestes Xerusalén coa súa doutrina. Vós queredes botar sobre nosoutros o sangue dese home.»
Pedro e os apóstolos responderon:
--«Cómpre obedecer a Deus antes ca ós homes. O Deus de nosos pais resucitou a Xesús, a quen vós matastes colgándoo dun madeiro; pois a este enxalzouno Deus coa súa dereita, facéndoo xefe e Salvador, a fin de lle outorgar a Israel a conversión e o perdón dos pecados. E nós somos testemuñas destas cousas e tamén o Espírito Santo, que Deus dá ós que o obedecen.»
Ó sentiren isto, rabiaban de carraxe e queríanos matar. Máis tarde, o rei Herodes mandou decapitar a Santiago, o irmán de Xoán.

Palabra do Señor.

Salmo responsorial Sal 66, 2-3. 5. 7-8 (R.: 4)

R.: Lóente os pobos, oh Deus, lóente tódolos pobos.

Deus teña piedade de nós e nos bendiga,
faga brilla-lo seu rostro sobre nós.
Que se coñeza na terra o teu camiño,
en tódalas nacións a túa salvación. R.

Alégrense e canten as nacións,
porque xúlga-los pobos rectamente
e na terra gobérna-las nacións. R.

A terra deu o seu froito;
que nos bendiga Deus, o noso Deus,
que nos bendiga Deus e que o teman
os confíns todos do mundo. R.


SEGUNDA LECTURA

Sempre levamos no noso corpo a paixón de Cristo

Lectura da segunda carta do apóstolo san Paulo ós Corintios
4,7-15
Irmáns benqueridos:
Levamos ese tesouro en vasos de barro, para que tal prodixio de forza apareza como cousa de Deus, e non nosa.
Aflíxennos por tódalas partes, mais non nos abaten; andamos en apuros mais non desesperados; perseguidos pero non abandonados; derrúbannos pero non nos rematan. Por todas partes levamos no noso corpo a morte de Xesús, para que a vida de Xesús se manifeste tamén no noso corpo.
Pois que estamos con vida, entrégannos decote á morte por causa de Xesús, para que tamén a vida de Xesús se manifeste na nosa carne mortal. E así a morte actúa en nós, e a vida en vós.
Mantendo, sen embargo, o mesmo espírito de fe, segundo o que está escrito: «creo e por iso falo», tamén nós cremos e por iso falamos, sabedores de que Aquel que resucitou a Xesús hanos resucitar tamén a nós con Xesús e hanos colocar convosco onda el.
Todo isto acontece por causa vosa, de modo que, ó estenderse a gracia, se multiplique o número dos agradecidos, para gloria de Deus.

Palabra do Señor.

Aleluia

Astro brillante de España, apóstolo Santiago,
o teu corpo descansa na paz;
a túa gloria pervive entre nós.

EVANXEO

O meu cáliz beberédelo

+ Lectura do santo Evanxeo segundo Mateo 20, 20-28

Naquel tempo, a nai dos fillos do Zebedeo acercouse cos seus fillos a Xesús, e prostrouse para pedirlle algo.
El preguntoulle:
--«¿Que queres?»
Ela respondeulle:
--«Manda que estes dous fillos meus senten un á túa dereita e outro á túa esquerda no teu Reino.»
Replicou Xesús:
--«Non sabéde-lo que pedides. ¿Podedes bebe-lo cáliz que eu teño que beber?»
Respondéronlle:
--«Podemos. »
Replicoulles Xesús:
--«O meu cáliz beberédelo; pero o sentar á miña dereita ou á miña esquerda, iso non depende de min concedelo; é para quen o meu Pai o ten preparado.»
Os outros dez, que estaban oíndo, anoxáronse cos dous irmáns. Entón Xesús chamounos a todos onda el e díxolles:
--«Sabedes que os xefes das nacións mandan sobre elas, e que os grandes as dominan. Non ha ser así entre vós; ó contrario, quen queira entre vós chegar a ser grande ha de se-lo voso criado; e quen queira entre vós se-lo primeiro ha de se-lo voso servo; porque o Fillo do home non veu a que o sirvan, senón a servir e a entrega-la súa vida en rescate por todos.»

Palabra do Señor.


Dise o Credo.

Oración sobre as ofrendas

Señor, ti quixeches que Santiago fose o primeiro dos apóstolos
en participar no cáliz de Cristo.
Límpanos tamén a nós
co bautismo salvador da paixón do teu Fillo,
para que na festa do noso Patrón
che ofrezamos un sacrificio agradable.
Por Cristo, noso Señor.
Amén.

Prefacio

O PADROADO DO APÓSTOLO

V. O Señor sexa convosco.
R. E contigo tamén.

V. Erguede os corazóns.
R. Témolos postos no Señor.

V. Deámoslle gracias ó Señor, noso Deus.
R. É digno e de xustiza.

Verdadeiramente é digno e de xustiza,
é o noso deber e salvación
darche gracias sempre e en todo lugar,
Señor, Pai santo,
Deus todopoderoso, Pastor eterno.

Porque Santiago, un dos discípulos predilectos,
anunciou o reino que o teu Fillo instaurou
coa súa morte e resurrección,
e foi o primeiro dos apóstolos
en bebe-lo cáliz do Señor.

Coa súa guía e patrocinio
consérvase a fe en Galicia
e en tódolos pobos de España.
El axuda a propaga-lo Evanxeo
por toda a terra
e anima os peregrinos
a chegaren onda ti.

Por iso, Señor,
con tódolos anxos,
te louvamos agora e por sempre,
cantando con humildade o himno da túa gloria:
Santo, santo, santo.

Antífona da comuñón Cf. Mt 20, 22-23

Beberon o cáliz do Señor e fixéronse amigos de Deus.

Oración despois da comuñón

Señor, acabamos de recibir con alegría
os teus santos misterios
na festa do noso Patrón o apóstolo Santiago.
Pola súa intercesión, protéxenos sempre coa túa gracia.
Por Cristo, noso Señor.
Amén.